Bu düşünceler barış zamanları ve ortak evrim arayışı içindir:

Her insan, insan geleneğine dayanarak İnancını, Dinini ve Ruhunu özgürce yetiştirme hakkına sahiptir.

İnsanları, hiçbir ulusa ait olmayan, ancak hepsine ait olan ve zaman içinde insan bilgisini biriktirmeyi mümkün kılan modern ve erişilebilir, evrensel bir dil aracılığıyla birleştirmek.

Bilgelik ve akılla gerçeği, güzelliği ve adaleti aramak, gelenekler, doğa, bireysellik, ruh ve kozmos ile uyumu hedeflemek.

Kişisel haklar ve sosyal görevler dengede olmalıdır.

Uluslar, bir araya gelmiş insan gruplarını temsil eden geçici sınırlardır ve vatandaşlarına gereksiz yasalar ve aşırılıklar ile ayrıcalıklar olmadan haysiyet, özgürlük ve düzen sağlamaya yönelik olmalıdır.

Ulusların yöneticileri, ister krallar, başkanlar veya diğerleri, bakanlar, politikacılar, yargıçlar ve askeri komutanlar ve halkının örgütlenmesi için gerekli kolektif işlevi olan herkes, ayrıcalıklara veya yüksek maaşlara sahip olmamalı ve en ufak bir yolsuzluk belirtisinde katlanarak artan cezalarla görevden alınmalıdır. Kolektif güç ne kadar büyükse, ceza da o kadar büyük olur.

Büyük devletler, yapılarını korumak için pahalı, külfetli ve baskıcı hale gelme eğilimindedir, bu da halklara acı getirir ve vatandaşlara faydalı olmaları için mekanizmalarında ve pozisyonlarında sürekli iyileştirme gerektirir.

Uluslar, dostluk, hoşgörü ve saygı ruhunu korumalı ve ticaret ve diplomasi ile çözülemeyen anlaşmazlıklar, çeşitli uluslardan dürüst yargıçlardan oluşan uluslararası bir mahkemeye sunulmalıdır.

Evren yavaş ve süreklidir ve her birinin geçişi, esansların özgürlüğüne saygı yasası gibi geçicidir.